SPORT NA PODWÓRKO
Z końcem kwietnia 2016 roku zakończyliśmy realizację projektu „Szczypiorniak na podwórko” – nowatorski pomysł pedagogiki podwórkowej połączonej z zajęciami sportowymi koordynowanymi przez SPR Wisła Płock. Od początku maja ten sam projekt kontynuowany jest pod nazwą „Sport na podwórko” i współfinansowany przez Ministerstwo Rodziny Pracy i Polityki Społecznej w ramach Programu Fundusz Inicjatyw Obywatelskich.

Streetworkerzy zatrudnieni przez Fundację Fundusz Grantowy dla Płocka – Ola (a od listopada Ania i Tomek), Adrian i Kuba wrócili na trzy płockie osiedla, gdzie prowadzą zajęcia dla dzieci zagrożonych demoralizacją i marginalizacją społeczną. W swojej pracy wykorzystują przede wszystkim przestrzeń miasta, organizując swoim podopiecznym gry i zabawy na powietrzu. Nie posiadają zaplecza lokalowego, a deszcz, śnieg czy mróz nie przeszkadza im w dobrej zabawie.

Dzieci zarażone pasją do piłki ręcznej znowu uczęszczają na treningi, prowadzone przez profesjonalnych trenerów, które zapewnia Sekcja Piłki Ręcznej Wisła Płock. Projekt potrwa do końca grudnia 2016 roku.

PODSUMOWANIE

Podsumowanie projektu „Sport na podwórko” dofinansowanego ze środków Funduszu Inicjatyw Obywatelskich, który Fundacja Fundusz Grantowy dla Płocka, przy współpracy SPR Wisła Płocka S.A. realizuje od maja 2016 r.

Streetworking wobec dzieci i młodzieży z terenu Miasta Płocka to kontynuacja działań zapoczątkowanych w 2015 r., ukierunkowanych na wdrożenie nowej metody pracy skierowanej do dzieci z rodzin wykluczonych, zagrożonych demoralizacją i marginalizacją społeczną w formule pracy ulicznej – streetworkingu połączonego z wychowaniem poprzez sport.

Wdrażane przedsięwzięcie miało charakter profilaktycznych działań środowiskowych, socjokorekcyjnych i socjoterapeutycznych, bazujących na zasadach obowiązujących w sporcie i na transferze tych zasad do funkcjonowania w społeczeństwie. Podstawowym założeniem było docieranie z profesjonalną pomocą do dzieci i młodzieży zagrożonych wykluczeniem społecznym, które wychowują się w rodzinach wykazujących nawarstwienie problemów społecznych i pozostają poza sferą oddziaływania instytucji pomocowych, edukacyjnych, opiekuńczo-wychowawczych.

W trakcie realizacji projektu skoncentrowaliśmy się na założeniu, iż działania pedagogiki ulicy adresujemy głównie do dzieci i młodzieży pochodzących ze środowisk niewydolnych pod względem wychowawczym, spędzających większość czasu w przestrzeni miejskiej, niekorzystających z dedykowanych im placówek wsparcia dziennego. Dlatego naszym głównym założeniem była bezpośrednia praca z dziećmi w „ich środowisku życia”, by poprzez zajęcia animacyjne, profilaktyczne, wychowawcze i edukacyjne pobudzić i zachęcić je do konstruktywnego działania oraz alternatywnego do „bycia na ulicy” spędzania czasu wolnego.

Pedagogikę uliczną prowadziliśmy na trzech płockich osiedlach z grupami dzieci liczącymi średnio po 8-10 osób. Zajęcia odbywały się w przestrzeni miasta, która jest dzieciom znana i jest ich naturalnym środowiskiem. Podstawowym zadaniem było zapewnienie dzieciom niestacjonarnych zajęć poznawczych i reintegracyjnych prowadzonych przez 3 wychowawców w ramach 3 grup dzieci, ukierunkowanych na ponowne włączenie dzieci w istniejący system wsparcia instytucjonalnego.

W trakcie realizacji projektu udało się wraz z podopiecznymi wypracować wiele pozytywnych postaw, które przedtem były im zupełnie obce. Z podopiecznymi spędzaliśmy każdego miesiąca średnio 60 godzin, uwzględniając w tym także pracę z rodzicami i otoczeniem. Dodatkowym, niezmiernie ważnym elementem naszego projektu były treningi piłki ręcznej, prowadzone we współpracy z SPR Wisła Płock S.A., która poprzez posiadany autorytet w środowisku lokalnym wzmacniała wysiłki streetworkerów.

Innym, niezwykle ważnym elementem projektu było wdrożenie podopiecznych do pracy metodą projektów dziecięcych. Metoda ta polega na samodzielnym (przez dzieci) inicjowaniu, planowaniu, wykonywaniu i ocenie realizacji działań o charakterze społecznym, kulturalnym, edukacyjnym, artystycznym, rekreacyjnym, wypoczynkowym lub sportowym. Pozwala dzieciom na podejmowania odpowiedzialności za cały cykl przedsięwzięcia, w szczególności na samodzielne rozwijanie zainteresowań, kierowanie własnym uczeniem się, podczas gdy pedagog pełni funkcję wspomagającą, kierującą i organizującą. Podstawą realizacji projektów dziecięcych jest diagnoza potrzeb społeczności, której dzieci są częścią. Założeniem jest, że realizacja przedsięwzięcia musi być poprzedzona konsultacjami ze środowiskiem, instytucjami, mającymi związek z realizowana inicjatywą oraz, że przedsięwzięcie będzie angażowało (w miarę możliwości) najbliższe otoczenie.

W trakcie realizacji projektu nasi podopieczni zrealizowali następujące projekty:

  • Grupa 1: odnowa placu zabaw na własnym podwórku,
  • Grupa 2: piknik rodzinny.
  • Grupa 3: warsztaty parkuor oraz przygotowanie filmiku.

Podsumowaniem działań projektowych był Mikołajkowy Turniej Piłki Ręcznej zorganizowany w dn. 13 grudnia 2016 r. przez klub SPR Wisła Płock oraz spotkanie z zawodnikiem klubu Zbigniewem Kwiatkowskim.

Najbardziej znaczącym osiągnięciem projektu – niezwykle ważnym i przynoszącym pozytywne efekty, oczywiście poza działaniami profilaktycznymi i uspołeczniającymi – jest zaszczepiania pasji w dzieciach. Skupienie uwagi i zainteresowań podopiecznych na tym, co kreatywne i na tym, co rozwojowe. To jednocześnie odbiera im chęci i potrzeby podejmowania działań destrukcyjnych w odniesieniu do ich zdrowia, bezpieczeństwa oraz przyszłości.

Projekt „Sport na podwórko” realizowany przez Fundację Fundusz Grantowy dla Płocka został dofinansowany ze środków Funduszu Inicjatyw Obywatelskich 2016.

Więcej: ngo.pl

WYDARZENIA
Więcej o tym co robimy znajdziecie na naszym profilu na Facebooku

NASI STREETWORKERZY

Adrian Fabrykiewicz
Od 16. roku życia wiążę swoją przyszłość ze sportem i pracą z młodymi ludźmi. Jeszcze jako gimnazjalista usłyszałem od swojego przyjaciela, którego stawiałem za autorytet następujące słowa: „dzieciaki to przyszłość tego świata, trzeba je tylko dobrze pokierować”. Od 5. lat wytrwale staram się realizować ideę dawania młodym ludziom szansy na lepsze życie.

Hobby: parkour

Pracuje na osiedlu Dobrzyńska.

Aleksandra Marcjańska
Wesoła, roztrzepana, tryskająca pozytywną energią i optymizmem. Absolwentka Pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej z muzyką w Państwowej Szkole Zawodowej w Płocku oraz studiów magisterskich na kierunku: Pedagogika wychowania przedszkolnego z elementami logopedii w Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi.

Hobby: muzyka, śpiew, taniec, sport oraz animacje dla dzieci.

Pracuje na osiedlu Dworcowa.

Jakub Jabłoński
W 2013 zakończyłem 3-letnie studia na Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej na kierunku pedagogicznym, a dwa lata wcześniej z sukcesem przebrnąłem przez 13-letnią edukację w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia im. Karola Szymanowskiego w Płocku (w klasie fortepianu – I stopień i instrumentów perkusyjnych – II stopień). W dotychczasowym życiu uczyłem i nadal się uczę tego, co lubię – pracy z dziećmi i młodzieżą oraz muzyki, która z każdej strony i w każdej chwili wypełnia moje życie – pracuję w końcu także jako organista w Kościele. Od lipca poprzedniego roku jestem szczęśliwie żonaty, a decyzja ta była podjęta nie nieplanowaną ciążą czy chęcią wzięcia wspólnego kredytu na życie, a ogromną miłością i pragnieniem życia ze sobą. Poza pracą z dziećmi interesuję się piłką nożną, a w szczególności śledzę wydarzenia na naszym rodzimym, polskim podwórku oraz, jak wcześniej wspomniałem, muzyką, a moimi autorytetami muzycznymi są: Ray Charles i Adam Sztaba. Od ponad roku spełniam się także w płockim zespole muzycznym Klub Zdesperowanych Romantyków.